Christiaan Zandt - De intimiteit van conflicten

christiaan zandt

In het hart van communicatie zit een geschenk: iets wat we delen met een ander om bij te dragen of gehoord te worden. Als die boodschap overkomt, kan dat voor een sterk gevoel van verbinding zorgen. Maar soms is het heel ingewikkeld om de ander te begrijpen of zelf gehoord te worden. En voor je er erg in hebt, ervaar je gedoe of zit je opeens in een conflict.

Christiaan: ‘Zo hoorde ik vorige week de buurvrouw roepen: “Joehoe, buurman! Het was de afgelopen dagen zo donker bij jullie... toch niet met de kinderen?” Vanachter de heg ging ze in een adem door. Over dat ze zich zoveel zorgen maakte. Over van alles. Een ambulance die langsreed, die zou toch niet naar haar nicht onderweg zou zijn? En ik vond het toch niet vervelend dat de hovenier op onze oprit was geweest?

“Ik ben natuurlijk al heel lang alleen, en dan haal je soms dingen in je hoofd,” voegde ze er wat beschaamd aan toe. Om daarna te informeren naar onze verbouwplannen: “…er komen toch geen ramen aan deze kant, toch?!”

Ik slikte. En zuchtte stil vanbinnen.

Koos ik voor de mantel der liefde of voor de eerlijkheid?

Durfde ik mezelf te laten zien?

Kon ik laten merken dat ik haar zorg hoorde, zonder over mijn grenzen heen te gaan?

Dit soort alledaagse ontmoetingen wijzen me er steeds weer op hoe snel vervreemding op de loer ligt: kies ik voor conflict of verbinding?

In conflicten zien we onszelf en anderen soms zoals we elkaar nog niet eerder zagen, of juist: zoals we elkaar zo goed kennen. Als de mantel der liefde is versleten of wordt afgeworpen, zien we elkaars naaktheid en menselijkheid. En dat kan ongemakkelijk, vervreemdend en confronterend intiem zijn. Elk conflict is daarmee ook een kans om onze verbindingen opnieuw onder ogen te zien.

In het kader van ‘intieme vreemden’ geeft Christiaan Zandt een interactieve lezing rond het onderwerp Geweldloze (of Verbindende) Communicatie en de intimiteit van conflicten. Geweldloze Communicatie werd ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Marshall Rosenberg. Hij onderzocht waarom sommige mensen elkaars menselijkheid uit het oog verliezen en zelfs iets kunnen aandoen. En waarom anderen zelfs in de meest extreme omstandigheden in staat zijn om zichzelf en anderen te blijven zien als mens. De woorden die we daarbij gebruiken naar onszelf en anderen, doen ertoe. Ze kunnen ons helpen om onszelf te herkennen in de ander, of dat juist in de weg staan. Tijdens deze lezing is er ruimte om te oefenen met luisteren naar wat werkelijk belangrijk is voor een ander in conflict. Om te merken hoe intiem het kan zijn als een vreemde ons ziet als de mens die we zijn.

‘Hoe het afliep bij de heg? Ik liet mijn buurvrouw weten dat er wél ramen ingepland stonden in de verbouwing. En ik stelde voor om binnenkort eens langs te komen om haar de plannen te laten zien. Daar was ze blij mee. Er ontstond ruimte en verlichting rond mijn chagrijn en haar zorg in dat moment. En dat verbond.

Over Christiaan Zandt

Christiaan peuterde als kind aan uilenballen en ontdekte zo, wat een roofvogel gegeten had. Hij ging op zoek naar schedels en botten in bosjes om te begrijpen welke dieren in de schaduw van de struiken leefden. Later studeerde hij geschiedenis om opnieuw de verhalen boven water te krijgen die duidelijk maken hoe zaken gelopen zijn. En werkt inmiddels als trainer en mediator met Geweldloze (of Verbindende) Communicatie om samen met mensen te komen tot de kern van wat er speelt.

terug naar De Nacht van de Filosofie