Mathilde

Leïla Slimani

28-01-2021 - Tip van Richtje

Slimani won met haar boek Een zachte hand (Chanson Douce) in 2016 de Prix Goncourt (een belangrijke Franse literatuurprijs). In 2020 verscheen van haar de titel Mathilde, het eerste deel van een trilogie Het land van de anderen (Le pays des autres, première partie: La guerre, la guerre, la guerre,). De trilogie beschrijft het ontstaan van het moderne Marokko aan de hand van haar eigen familiegeschiedenis.

Hoofdpersoon in het boek is Mathilde, boerendochter uit de Elzas in Frankrijk. In 1944 ontmoet ze in haar dorp de Marokkaan Amine die officier is in dienst van het Franse leger. Ze vallen als een blok voor elkaar en vertrekken na de oorlog naar Marokko, eerst naar de stad Meknes. Daarna gaan ze naar het platteland waar ze een boerderij beginnen. Ze wonen in een armoedig huis, boeren op niet erg vruchtbare grond en leiden een armoedig bestaan. Ze krijgen een dochter en een zoon. De dochter, Aicha, is de moeder van schrijfster Leïla Slimani, en Mathilde haar grootmoeder.

Het boek is geïnspireerd op de geschiedenis van de eigen familie van Slimani. Aan de hand daarvan schetst het ook de culturele verschillen in man-/vrouwverhoudingen tussen Frankrijk en Marokko. Zo heeft Mathilde in Marokko een andere rol als ze in Frankrijk zou hebben, dat wil zeggen ondergeschikt, maar ze ze zal zich uiteindelijk ontwikkelen als een arts voor vrouwen. En niet te vergeten komt de onafhankelijkheidsstrijd in Marokko aan de orde.

Voor iedereen die zich interesseert voor andere culturen en van geschiedenis houdt raad ik dit boek aan. Daarbij is het ook prettig leesbaar geschreven. Ik vond het een erg fijn boek en zie uit naar het volgende deel van de trilogie.

Leen deze titel

Mathilde

Leïla Slimani

In 1946 vertrekt de Franse Mathilde met haar Marokkaanse man naar een boerderij in Marokko om zijn droom waar te maken. Tegen de achtergrond van het veranderende land, ontbering en verloren idealen probeert...

Gedrukt boek

Richtje

Medewerker Informatie & Advies bij dbieb

Als kind hield ik al van lezen. (Mijn moeder moest me alles drie keer zeggen voor ze me uit mijn boek kon sleuren). Zoals veel mensen lees ik de laatste jaren minder, maar de liefde voor boeken gaat nooit weg. Ook voor de Franse taal heb ik warme gevoelens. Als ik een leuk franstalig boek heb gelezen dat ook in het Nederlands is verschenen kun je daarvan hier een klein verslagje lezen. Nederlandstalige literatuur/lectuur vergeet ik natuurlijk niet.